Serce

Serce żyrafy jest prawdopodobnie najsilniejsze wśród zwierząt – aby dotlenić mózg, pompuje krew poprzez długą szyję przy zdwojonym ciśnieniu, a z tego powodu jedynie specjalne cechy systemu krążenia zapobiegają „rozsadzeniu głowy” żyrafy, gdy pochyla się przy wodopoju.
Równie cudownym faktem jest ten, że krew nie zalega w nogach i żyrafa nie krwawi obficie po zranieniu nóg. Sekret leży w niesłychanie grubej skórze, której struktura zapobiega zaleganiu krwi. Taki skład tkanki skóry był szczegółowo badany przez naukowców z NASA przy projektowaniu skafandrów grawitacyjnych dla astronautów. Zapobieganie obfitemu krwawieniu wspiera też to, że wszystkie arterie i żyły w nogach żyrafy są bardzo głęboko schowane.
Naczynia włoskowate docierające do powierzchni skóry mają niesłychanie małe rozmiary, a czerwone ciałka krwi mierzą około 1/3 rozmiaru w porównaniu do czerwonych ciałek krwi człowieka, dzięki czemu małe naczynia włoskowate spełniają swe zadanie w transporcie krwi. Szybko staje się jasne, że wszystkie te unikalne cechy żyrafy współdziałają ze sobą i pozwalają na istnienie długiej szyi.
Jednak to nie wszystko. Mniejsze czerwone ciałka krwi mają w sumie większą powierzchnię co pozwala na wyższą i szybszą saturację krwi w tlen. Dzięki temu poziom tlenu we wszystkich krańcowo położonych narządach, takich jak głowa, pozostaje właściwy.

Płuca pracują w połączeniu z sercem i dostarczają żyrafie potrzebnego tlenu, jednak żyrafa także w tej materii jest wyjątkowa. Jej płuca są osiem razy większe od ludzkich, a tempo respiracji wynosi 1/3 ludzkiego. Wolniejsze oddychanie jest konieczne dla wymiany potrzebnych większych ilości powietrza bez wysuszania tchawicy zwierzęcia, która ma pomarszczoną powierzchnię i długość 3,6 meta. Gdy żyrafa bierze nowy oddech, zużyte powietrze z poprzedniego wdechu nie może zostać zupełnie usunięte. Dla żyrafy problem ten jest dodatkowo skomplikowany przez fakt, iż w długiej tchawicy zalega więcej zużytego powietrza niż człowiek może przyjąć podczas jednego oddechu. Stąd musi istnieć wystarczająco duża objętość płuc, by ‘złe powietrze’ stanowiło zaledwie mały procent ogółu. Jest to problem fizyczny, na który żyrafa znalazła rozwiązanie.